sábado, 15 de marzo de 2014

Crecendo Xuntos...

Ainda que a noite sexa escura,
sempre hai un raio de luz
que me fai sentir segura.
Ainda que non te poida ver
sei que ao meu lado sempre estás,
por si te puidera necesitar.


Deixando que creza ao meu ritmo,
aconsellándome se fose preciso,
sen impoñer a túa opinión,
sen poñerme atrancos nen censuras,
respetando en todo caso a miña decisión,
sen condicións nen ataduras.


A pesares dos nosos defectos,
dos malos momentos que pasamos,
seguimos aquí, amándonos,
e así quero seguir, amor;
porque nada me fai máis feliz,
que estar ao teu lado e sentir,
que o amor flúe a través de nós.


Non necesito grandes cousas,
que me ames tal e como son,
respetando a miña forma de ser.
Un ao par do outro con comprensión,
axudándonos mutuamente a crecer,
facendo o que nos dicta o corazón.


Será por iso que me sinto libre,
protexida, admirada e querida;
será por iso que tanto te quero,
por iso mesmo, te admiro e respeto.
Sen tí o mundo seguiría a existir,
mais sería un mundo incompleto.


Mary Camiña. "Liberdade e Sentimentos" 2.013-14

miércoles, 5 de marzo de 2014

martes, 4 de marzo de 2014

Soy una Voz

Soy una voz insignificante, 
una voz en la penumbra,
con un alma inquietante,
que las verdades busca,
y proclama al viento
su total desconcierto.

Soy una voz en la sombra,
una voz que grita
la verdad que asoma
en las palabras bien dichas;
que la libertad busca
y sin encontrarla se ofusca.

Soy una voz sin pretensiones,
una voz que se entrega
a la protesta por las presiones
que la razón experimenta,
cuando de repente la privan
de sus ideas, idas y venidas.

Soy una voz estresante
una voz insoportable
para los que en cada instante
mienten descaradamente.
No me pienso callar
solo pido la verdad.

Soy una voz indiferente,
una voz vacunada e inmune
a las mentiras de la gente,
reclamando lo que nos une
por nacimiento y derecho,
la igualdad aun no es un hecho.

Soy una voz que se asombra
una voz indignada
del juego en la sombra
y la justicia robada,
de un pueblo engañado
como si fuese un rebaño.

Soy una voz indomable
una voz desolada
intentando ser amable
en un mundo de canallas,
donde la justicia es ciega
según a quien convenga.

Soy una voz distinta,
una voz de un solo lema,
que tan solo suplica
aplicar en el sistema
la justicia, la libertad
y la igualdad.


Mary Camiña. "Libertad y sentimientos". 2.013-14

lunes, 3 de marzo de 2014

Mírame

Mírame aos ollos e dime que non, 
mírame aos ollos e dime que sí,
mírame aos ollos e dime,
dime o que queiras decir.
Dime o que tí sentes,
dime o que tí pensas,
non teñas medo a me ferir.
Non te escondas nunha apariencia,
que non faga máis que mentir.
Sexas como sexas,
coma tí queiras ser,
déixame verte tal como es.
Mírame aos ollos e dime que sintes,
mírame e dime qué pensas,
mírame e non te escondas,
amósame o fondo do teu ser.
Axúdame a coñecerte outra vez.


(Mary Camiña. "Liberdade e sentimentos" 2013-14)


Mírame

Mírame a los ojos y dime que no,
mírame a los ojos y dime que sí,
mírame a los ojos y dime,
dime lo que quieras decir.
Dime lo que tú sientes,
dime lo que tú piensas,
no tengas miedo de herir.
No te escondas en una apariencia,
que no haga más que mentir.
Seas como seas,
como tú quieras ser,
déjame verte tal como eres.
Mírame a los ojos y dime que sientes,
mírame y dime qué piensas,
mírame y no te escondas,
muéstrame el fondo de tu ser.
Ayúdame a conocerte otra vez.



(Mary Camiña. "Liberdad y Sentimientos" 2013-14)

sábado, 1 de marzo de 2014

Pulso entre Amistad y Conciencia

Hoy me tocó reflexionar sobre algo que siempre se cree saber lo qué es pero que cada uno tiene su manera de demostrarla y de definir: LA AMISTAD. 
Yo creo en la AMISTAD como algo que se siente por alguien, que está a un nivel semejante al del amor, al fin y al cabo, la AMISTAD y el AMOR, van cogidos de la mano, pertenecen al misma sección del sentir humano. Debo ser una persona un tanto fría, o rara ..., no sé; pero para mí AMISTAD no implica defender a esa persona "a capa y a espada", así como tampoco espero que mis amigos lo hagan conmigo. Un amigo es aquella persona que es capaz de elogiarte cuando haces algo bien, pero también debe ser capaz de decirte que lo haces mal cuando así lo piensa .... A veces, las críticas duelen, pero es que tenemos que aceptar que no todas las personas somos iguales, no todos pensamos de la misma forma, y que no piensen o actúen como yo no significa que no siga sintiendo por ell@s AMISTAD; que entiendan también que yo tampoco cambiaré mi forma de actuar si así me lo dicta mi CONCIENCIA. Hace tiempo que no juzgo, de eso se encarga la CONCIENCIA de cada uno ..., y no hay dos conciencias iguales, como tampoco existen dos personas iguales. Somos valiosos como personas justamente por eso, por la diversidad de opiniones, CONCIENCIAS y formas de AMISTAD que podemos ofrecer. Lo que más me duele, quizás, es que la gente piense que los amigos sólo pueden defenderte y elogiarte aunque no lo merezcas. Yo no podría apoyar nada que fuera en contra de mi CONCIENCIA. Claro que las amistades son maravillosas, pero, para mí, y respecto a todas aquellas personas que no coincidan conmigo, es más importante estar en paz conmigo misma. Si alguien no respecta mi forma de ser, no merece llamarse amig@. 

Mary Camiña. "Reflexiones de una Vida". 2.013

Pulso entre Amizade e Conciencia

Hoxe tocoume reflexionar sobre algo que sempre se intenta saber o que é pero que cada un ten a súa maneira de demostrala e de definila: A AMIZADE. Eu creo na AMIZADE como algo que se sinte por alguén, que está a un nivel semellante ao do amor, ao fin e ao cabo, para mín a AMIZADE e o AMOR, van collidos da man, pertencen ao mesma sección do sentir humano. Debo ser unha persoa un tanto fría, ou rara..., non sei; pero para mín AMIZADE non implica defender a esa persoa “a capa e a espada”, así como tampouco espero que os meus amigos o fagan comigo. Un amigo é aquela persoa que é capaz de loarte cando fas algo ben, pero tamén debe ser capaz de dicirche que o fas mal cando así o pensa.... Ás veces, as críticas doen, pero é que temos que aceptar que non tódalas persoas somos iguais, non todos pensamos da mesma forma, pero que non pensen ou actúen coma mín non significa que non siga sentindo por el@s AMIZADE; e que entendan tamén que eu tampouco cambiarei a miña forma de actuar se así mo dicta a miña CONCIENCIA. Xa hai tempo que non xuzgo, deso encárgase a CONCIENCIA de cada un..., e non hai dúas conciencias iguais, como tampouco existen dúas persoas iguais. Somos valiosos como persoas xustamente por iso, pola diversidade de opinións, CONCIENCIAS e formas de AMIZADE que podemos ofrecer. O que máis me doia, quizais é que a xente pense que os amigos só poden defenderte e loarte ainda que non o merezas. Eu non podería apoiar nada que fose en contra da miña CONCIENCIA. Claro que as amizades son marabillosas, pero, para mín, e respeto a todas aquelas persoas que non coincidan comigo, é máis importante estar en paz comigo mesma. Se alguén non respeta a miña forma de ser, non merece chamarse amig@.

 Mary Camiña. "Reflexións dunha Vida". 2.013